Η Βυτίνα, είναι ένα πανέμορφο χωριό της ορεινής Αρκαδίας και αναμφισβήτητα ένας από τους γραφικότερους οικισμούς της Πελοποννήσου και ολόκληρης της Ελλάδας. Προσελκύει επισκέπτες όλο το χρόνο καθώς η προνομιακή γεωγραφική θέση που βρίσκεται, καθιστά το χωριό ιδανικό τόσο για χειμερινό όσο και για θερινό προορισμό.
Βρίσκεται σε μια κατάφυτη περιοχή, στους πρόποδες του ελατοσκέπαστου όρους Μαίναλου και είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1000 μ. Χαρακτηρίζεται από την πυκνή βλάστηση, τα μαγευτικά ορεινά τοπία της, τα άφθονα τρεχούμενα νερά και το ιδιαίτερα υγιεινό κλίμα της. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και το 1940, στη Βυτίνα λειτουργούσαν δύο σανατόρια στα οποία κατέφευγαν για θεραπεία άτομα με νοσήματα θώρακος.

Το χωριό απέχει 44 χλμ. από την Τρίπολη και το συναντάμε στο δρόμο Τρίπολης – Ολυμπίας – Πύργου. Η Βυτίνα που είναι και η έδρα του ομώνυμου δήμου είναι ένας ιστορικός οικισμός με μακραίωνη παράδοση. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή το χωριό ιδρύθηκε το 350 μ.Χ. μετά τη διάλυση της αρχαίας αρκαδικής κωμόπολης του Μεθυδρίου. Αρχικά ο οικισμός βρίσκονταν στη θέση Δαμασκηνιά. Αλλά το ιδιαίτερα ψυχρό κλίμα ανάγκασε τους κατοίκους να μετακινηθούν προς τον ποταμό Μυλάοντα και να οικοδομήσουν έναν νέο οικισμό κοντά στο γεφύρι Ζαρζί, ενώ χρησιμοποιούσαν σαν τόπο παραθερισμού την πλαγιά της Κάτω Βυτίνας.
Όσο αφορά την προέλευση του ονόματος του χωριού υπάρχουν δύο εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, η ονομασία βυτίνα προέρχεται από τη λέξη βυθός, καθώς η παλιά κωμόπολη ήταν χτισμένη στο βάθος μιας λεκάνης τριγυρισμένης από λόφους. Ενώ η δεύτερη εκδοχή υποστηρίζει ότι το όνομα έχει σλαβική προέλευση και οφείλεται στους Σλάβους που είχαν κατοικήσει την περιοχή. Αξιοσημείωτη ήταν και η συμβολή της Βυτίνας στον απελευθερωτικό αγώνα. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 δημιουργήθηκε στη Βυτίνα ένα είδος στρατιωτικής επιμελητείας καθώς οι φούρνοι του χωριού τροφοδοτούσαν με ψωμί τον επαναστατικό στρατό.
Επίσης, πολλοί σπουδαίοι αγωνιστές και οπλαρχηγοί κατάγονταν από την περιοχή. Για την ενεργή συμμετοχή της στον αγώνα τα στρατεύματα του Ιμπραήμ πυρπόλησαν τη Βυτίνα επτά φορές προκαλώντας τρομερές καταστροφές στο χωριό.
Οι κάτοικοι που επέζησαν έχτισαν αργότερα το σημερινό χωριό, το οποίο στα χρόνια που ακολούθησαν γνώρισε μεγάλη άνθιση. Υπήρξε εμπορικό κέντρο ολόκληρης της περιοχής με ακμάζουσα οικονομία και βιοτεχνία. Ιδιαίτερα την περίοδο 1920 – 1940, όπου λειτουργούσε η Δασονομική Σχολή. Τα χρόνια της κατοχής και η μετέπειτα περίοδος στιγματίστηκαν από το μαζικό ρεύμα της μετανάστευσης με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του πληθυσμού και τον οικονομικό μαρασμό της ευρύτερης περιοχής.

Σήμερα η Βυτίνα διανύει περίοδο ανάκαμψης. Η αξιόλογη οικοδομική και τουριστική δραστηριότητα που παρατηρείται στην περιοχή τα τελευταία χρόνια έχουν μετατρέψει το χωριό σ’ ένα αξιόλογο παραθεριστικό κέντρο.
Η θέση της κωμόπολης στην καρδιά της ορεινής Αρκαδίας, η γραφικότητα του οικισμού, ο παραδοσιακός τρόπος ζωής, το κλίμα και η επαφή με τη φύση προσελκύουν πολλούς επισκέπτες όλες τις εποχές. Οι ξενοδοχειακές μονάδες που λειτουργούν στην περιοχή παρέχουν όλες τις ανέσεις. Επίσης, έχουν ανακαινισθεί και πολλά παλιά πέτρινα σπίτια κάποια από τα οποία λειτουργούν ως ξενώνες και δίνουν στην περιοχή μια όψη αρχοντική.

Η Βυτίνα με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της κερδίζει τους επισκέπτες της. Η κάρδια της όμορφης κωμόπολης χτυπά στην κεντρική πλατεία, εκεί όπου δεσπόζει η αξιόλογη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα, η οποία αποτελεί ένα σπουδαίο δημιούργημα της τοπικής αρχιτεκτονικής. Έχει κατασκευαστεί από το περίφημο μαύρο μάρμαρο της περιοχής. Δίπλα στην εκκλησία βρίσκεται και το δημαρχείο, ενώ γύρω από την πλατεία λειτουργούν ταβέρνες, καφετέριες και καταστήματα με τοπικά προϊόντα (γαλακτοκομικά, ζυμαρικά, μέλι, βότανα, καρύδια και όσπρια. Επίσης, αξίζει να αγοράσετε χειροποίητα ξυλόγλυπτα είδη οικιακής χρήσης και διακοσμητικά, καθώς η ξυλογλυπτική τέχνη έχει παράδοση στη Βυτίνα.

Κατά την παραμονή σας στη Βυτίνα αξίζει να επισκεφθείτε και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη που φιλοξενείται σ’ ένα ιστορικό κτίριο, το πετρόκτιστο «Ελληνικό Σχολείο» και διαθέτει μια πλούσια συλλογή από παλιές και νεότερες εκδόσεις. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η συλλογή του Λαογραφικού μουσείου της πόλης, που στεγάζεται σ’ ένα νεόδμητο κτίριο.
Οι ιστορικές εκκλησιές της περιοχής προσελκύουν πλήθος πιστών. Ξεχωρίζουν ο ναός των Αγίων Αποστόλων που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, κοντά στο Βαλτεσινίκο, που ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα κι έχει διαθέτει επιχρυσωμένες εικόνες μοναδικής τεχνοτροπίας και αισθητικής. Σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τη Βυτίνα βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Σφυρίδας, το οποίο είναι χτισμένο σε μια βραχώδη τοποθεσία και διαθέτει φανταστική θέα. Το μοναστήρι αυτό την περίοδο της Τουρκοκρατίας λειτούργησε ως κρυφό σχολείο.