Οι παραδοσιακοί μύλοι της Μυκόνου είναι ταυτισμένοι με ένα κομμάτι της ιστορίας του νησιού. Σήμερα αποτελούν ένα σημαντικό αξιοθέατο του νησιού και προσελκύουν τους επισκέπτες της περιοχής.
Στρογγυλοί, κατάλευκοι, με ξύλινη κωνική στέγη και με προσανατολισμό προς το πέλαγος, θυμίζουν στους επισκέπτες περασμένες εποχές και τους χαρίζουν όμορφες, ρομαντικές φωτογραφίες για το άλμπουμ των διακοπών τους.
Για τη ιστορία αναφέρουμε ότι οι μύλοι ήταν εργαστήρια μεταποιήσεως αγροτικών προϊόντων. Το 19ο αιώνα η άλεση αλεύρων αποτελούσε τη βασική πηγή εσόδων του νησιού. Μάλιστα σε αρκετή απόσταση γύρω από κάθε μύλο, απαγορευόταν η οικοδόμηση γιατί παρεμπόδιζε την ομαλή λειτουργία του. Στο παρελθόν υπήρχαν στο νησί περίπου δεκαέξι, που για να λειτουργήσουν χρειαζόντουσαν το φύσημα του ανέμου.
Οι δέκα από αυτούς βρίσκονταν στα νότια της Χώρας, μεταξύ της συνοικίας Αλευκάντρας και του Νιοχωριού. Σώζονται οι επτά και είναι οι ονομαζόμενοι «Κάτω Μύλοι», οι οποίοι άλεθαν το στάρι.
Στην περιοχή Άνω Μερά βρίσκονταν οι «Απάνω Μύλοι» της Χώρας.
Σήμερα ο αναπαλαιωμένος ο μύλος του Μπόνη, λειτουργεί ως μουσείο, ενώ κάποιοι άλλοι ανακαινισμένοι, κατοικούνται.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι, συχνά οι ντόπιοι, για να διατηρήσουν ζωντανή την παράδοση, χτίζουν μύλους δίπλα στα σπίτια τους.