Όπως όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου έτσι η Κάσος έχει να επιδείξει μια λαμπρή ιστορική διαδρομή.
Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα στο σπήλαιο Ελληνοκαμάρα, η Κάσος κατοικείται από τη προϊστορική εποχή.
Σαν πρώτοι κάτοικοι του νησιού αναφέρονται οι Φοίνικες.
Από τα αρχαία χρόνια το νησί είχε αναπτύξει ναυτική και εμπορική δραστηριότητα.
Η Κάσος έλαβε μέρος και στον Τρωικό πόλεμο, ενώ την κλασική εποχή άνηκε στην Αθηναϊκή Συμμαχία.
Σε όλους τους ιστορικούς ακολούθησε την τύχη των Δωδεκανήσων. Γνώρισε πολλούς κατακτητές και καταστροφές. Ρωμαίοι, Βυζαντινοί και Ενετοί κυριάρχησαν κατά καιρούς στο νησί.
Οι Κασιώτες πήραν μέρος στην Επανάσταση του 1821 και ως ναυτική δύναμη της εποχής προσέφεραν το στόλο τους στον αγώνα. Τότε γράφτηκε και η πιο μελανή σελίδα της ιστορίας του νησιού. Συγκεκριμένα, στις 7 Ιουνίου του 1824, οι Τούρκοι έκαψαν όλη τη Κάσο και σκότωσαν όλο το πληθυσμό της.
Ελάχιστοι κάτοικοι κατάφεραν να σωθούν από το φοβερό αυτό Ολοκαύτωμα. Αυτοί και οι απόδημοι Κασιώτες ξανάκτισαν το νησί. Κάθε χρόνο, στην επέτειο του ολοκαυτώματος συγκεντρώνονται στο νησί όλοι οι Κασιώτες, από κάθε γωνιά της γης, για να παραβρεθούν στις εκδηλώσεις που διοργανώνονται.
Το 1912 η Κάσος γνωρίζει την Ιταλική κατοχή.
Η ενσωμάτωσή της με την Ελλάδα έγινε το 1948, μαζί με όλα τα νησιά του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων.