Η Σίφνος είναι ένα νησί με πανάρχαια ιστορία. Υπήρξε ένα από τα πλουσιότερα νησιά της αρχαιότητας, χάρη στα κοιτάσματα χρυσού και αργυρού που έκρυβε η γη της. Γνώρισε τον πλούτο και τη δόξα, αλλά και τη φτώχια και την παρακμή.
Ξαναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της και συνέχισε το ταξίδι της στο χρόνο. Έτσι, σήμερα με το βάρος της ιστορίας της, η Σίφνος παρασύρει τους επισκέπτες της, στις γειτονιές του χθες κι αποκαλύπτει τα μυστικά της.

Οι ονομασίες που αποδίδονται στο νησί είναι Μερόπη, Ακίς, Σίφανος, Σίφανα και Σίφαντο. Το όνομα Σίφνος, σύμφωνα με την μυθολογία το πήρε από το Σίφνο, γιο του Αττικού ήρωα Σουνίου.

Τα πρώτα ίχνη κατοίκησης που έχουν βρεθεί στο νησί τοποθετούνται στη νεολιθική εποχή. Τότε στη Σίφνο αναπτύχθηκε ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της Ευρώπης.

Σαν πρώτοι κάτοικοι του νησιού αναφέρονται οι Κάρες και οι Φοίνικες.
Το 1130 – 1120 π.Χ. φθάνουν στο νησί οι Ίωνες και όπως πιθανολογείται από τα ευρήματα ίδρυσαν την αρχαία πρωτεύουσα της Σίφνου, το «άστυ» στη θέση που βρίσκεται σήμερα το Κάστρο.

Από τον 8ο έως και τον 5ο π.Χ. αιώνα η Σίφνος γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση, χάρη στα ορυχεία χρυσού και αργυρού που είχε.
Τότε το νησί έκοψε δικό του νόμισμα και τότε ιδρύθηκε ο περίφημος ΄΄θησαυρός των Σιφνίων΄΄ στους Δελφούς. Πρόκειται για το σπουδαιότερο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα που μαρτυρά τη μεγάλη οικονομική άνθηση που γνώριζε το νησί. Το Ιερό του Απόλλωνα που κτίστηκε στους Δελφούς γύρω στο 525 π.Χ., από τα κέρδη των χρυσωρυχείων της Σίφνου, ήταν τόσο λαμπρό που εντυπωσίασε ακόμη και τους ιερείς του δελφικού ιερού, οι οποίοι απέδωσαν στους Σίφνιους ιδιαίτερες τιμές για την προσφορά τους.
Κάποια στιγμή όμως τα ορυχεία καταστράφηκαν πιθανώς από κάποια ανεξακρίβωτη γεωλογική καταστροφή. Έτσι, η Σίφνος έχασε την αίγλη της.

Το 480 π.Χ. οι σίφνιοι έλαβαν μέρος στη Ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Αργότερα, η Σίφνος έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας.
Η περίοδος της ρωμαϊκής κυριαρχίας στη Σίφνο διήρκεσε από το 146 έως το 324 π.Χ.

Την πρωτοβυζαντινή περίοδο το νησί περιήλθε στην ΄΄Επαρχία των Νήσων΄΄, με πρωτεύουσα τη Ρόδο. Ενώ τη μεσοβυζαντινή περίοδο, 610 – 1204, η Σίφνος αποτελούσε τμήμα του ΄΄Θέματος του Αιγαίου Πελάγους΄΄.

Η περίοδος της Ενετοκρατίας αρχίζει για τη Σίφνο, όπως και για όλα τα νησιά των Κυκλάδων, το 1207 όπου το νησί το κατέλαβε ο Μάρκος Σανούδος. Ακολουθεί μια ταραγμένη περίοδος κατά την οποία το νησί γνώρισε καταστροφές και λεηλασίες από διάφορους επιδρομείς.

Γύρω στο 1580 το νησί περνάει στην Οθωμανική κυριαρχία. Τον 16ο και 17ο αιώνα η Σίφνος, αν και τελεί υπό Τούρκικης κατοχής γνωρίζει οικονομική άνθηση και εξελίσσεται σε εμπορικό κέντρο της εποχής.

Στην Επανάσταση του 1821, η Σίφνος συμμετείχε ενεργά και εκτός από τους κατοίκους που πρωτοστάτησαν στις μάχες, προσέφερε και χρήματα για τον αγώνα. Ενώθηκε με την Ελλάδα το 1832.

Τα νεότερα χρόνια η Σίφνος ακολούθησε τη κοινή ιστορική διαδρομή με το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος. Πέρασε οικονομικές κρίσεις, αλλά κατάφερε να ανασυγκροτηθεί.
Σήμερα αποτελεί ένα αγαπημένο καλοκαιρινό προορισμό με παγκόσμια φήμη.