Στη Σκύρο ζούνε τα μικρότερα πόνυ του κόσμου. Τα γνωστά αλογάκια της Σκύρου, ανήκουν σε μια από τις αυτόχθονες φυλές αλόγων της Ελλάδας. Η φυλή αυτή, αναπτύχθηκε κατά τα αρχαία χρόνια στην ορεινή και νοτιοανατολική πλευρά της Σκύρου, αλλά και σε άλλα νησιά του Αιγαίου και σε περιοχές της Αττικής.

Οι περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν ανέκαθεν στη Σκύρο, του επέτρεψαν να επιβιώσει ως τις μέρες μας. Βέβαια, στο μακραίωνο ταξίδι του αναγκάστηκε να προσαρμοστεί στο περιβάλλον του νησιού. Έτσι η σωματική του διάπλαση μίκρυνε, συγκριτικά πάντα με τα αρχαία χρόνια. Το Σκυριανό αλογάκι (Equus Cabalus Skyros Poni) έχει χρώμα συνήθως καφεκόκκινο, ενώ το ύψος του δεν ξεπερνά το 1 μέτρο.

Το σπάνιο αυτό είδος αλόγου που συναντάται μόνο στη Σκύρο έχει ενταχθεί στον κανονισμό ΕΟΚ 2078/92 περί διατήρησης σπανίων ειδών αγροτικών ζώων.
Ο πληθυσμός τους έχει μειωθεί πάρα πολύ. Πριν 40 χρόνια υπήρχαν στο νησί υπήρχαν περίπου 2000 άλογα. Σήμερα στη Σκύρο ζούνε περίπου 150 άλογα της σπάνιας αυτής ράτσας.

Τα άλογα αυτά είναι κατάλληλα να ιππεύονται από παιδιά λόγω της σωματικής τους διάπλασης και του καλού τους χαρακτήρα.
Τα παλαιότερα χρόνια χρησιμοποιούνταν, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, για τον αλωνισμό. Ενώ τη χειμερινή περίοδο έμεναν ελεύθερα στο Βουνό, στο νότιο μέρος του νησιού, όπου αναπαράγονταν. Με την εκμηχάνιση της γεωργίας τα αλογάκια πέρασαν στο περιθώριο και παραγκωνίστηκαν. Έτσι, άρχισε και η σταδιακή μείωση του πληθυσμού τους.
Σήμερα, τα περισσότερα από τα άλογα ζούνε ελεύθερα στην περιοχή Βουνό όπου υπάρχει το εθιμικό δίκαιο της ελεύθερης χρήσης του βοσκότοπου συνολικής έκτασης 35.000 στρέμματα.

Γίνονται προσπάθειες να δημιουργηθεί ένας Δρυμός για το Σκυριανό Αλογάκι, έτσι ώστε να προστατευθεί το σπάνιο αυτό είδος που απειλείται με εξαφάνιση.