Η Σκύρος κατοικείται από τη νεολιθική εποχή. Σαν πρώτοι κάτοικοι του νησιού αναφέρονται οι Κάρες, οι Πελασγοί και οι Δόλοπες.
Το νησί έχει πλούσια μυθική παράδοση και έχει συνδέσει το όνομά του με τους ήρωες Αχιλλέα και Θησέα.
Σύμφωνα λοιπόν με την μυθολογία η Θέτιδα, η μητέρα του Αχιλλέα, είχε στείλει το γιο της στη Σκύρο, για να μη πάρει μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, στον οποίο όπως έλεγε η προφητεία θα σκοτωνότανε.
Έτσι, ο Αχιλλέας μεγάλωσε στο νησί κοντά στο βασιλιά Λυκομήδη και τις κόρες του. Μάλιστα λέγετε ότι είχε αποκτήσει κι ένα γιο, τον Νεοπτόλεμο, με την κόρη του βασιλιά της Σκύρου, τη Δηιδάμεια.
Ο Οδυσσέας όμως, ανακάλυψε το κρησφύγετο του Αχιλλέα και πήγε και του ζήτησε να πολεμήσει μαζί με όλους τους Έλληνες. Ο Αχιλλέας δέχτηκε να αντιμετωπίσει τη μοίρα τoυ και πήγε να πολεμήσει στην Τροία, ως αρχηγός των Μυρμιδόνων.
Σύμφωνα με μια άλλη μυθολογική παράδοση, ο Θησέας είχε ζητήσει καταφύγιο στη Σκύρο. Ο βασιλιάς Λυκομήδης όμως, τον παρέσυρε και τον έριξε από τα απότομα βράχια του νησιού στη θάλασσα. Έτσι ο ήρωας της Αθήνας βρήκε φρικτό θάνατο. Το 468 π.Χ. ο Αθηναίος στρατηγός Κίμωνας κατέλαβε τη Σκύρο. Αυτός βρήκε και τον τάφο του Θησέα και μετέφερε τα οστά του στην Αθήνα.
Το 322 π.Χ. οι Μακεδόνες κατέλαβαν το νησί.
Το 86 π.Χ. οι Ρωμαίοι κυριαρχούν στη Σκύρο.
Στα βυζαντινά χρόνια το νησί μετατράπηκε σε τόπο εξορίας.
Το 1204 περνά στην κυριαρχία των Ενετών, όπου και παρέμεινε ως το 1538 που τη Σκύρο κατέλαβαν οι Τούρκοι.
Οι Σκυριανοί έλαβαν μέρος στην Επανάσταση του ’21.
Το νησί απελευθερώθηκε το 1830.