Η Χερσόνησος των Μεθάνων ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με τα ευρήματα κατοικείται από τη νεολιθική εποχή.
Στα αρχαία κείμενα αναφέρεται και με τις ονομασίες Μεθάνη, Μεθήνη και Μεθώνη.

Στη θέση Παλαιόκαστρο σώζονται τα ερείπια της Ακρόπολης των αρχαίων Μεθάνων. Όπως φαίνεται από τα ευρήματα, η περιοχή κατοικούνταν συνεχώς από την Εποχή του Λίθου (από το 5.000 π.Χ.) και σε όλες τις ιστορικές περιόδους.

Την Μυκηναϊκή εποχή τα Μέθανα κατοικήθηκαν από Ίωνες. Τότε ιδρύθηκαν οι οικισμοί στο Μεγαλοχώρι, στον Άγιο Κωνσταντίνο και στο Θρονί.

Η έκρηξη του ηφαιστείου, που τοποθετείται γύρω στα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα, προκάλεσε μεγάλες ζημιές στη χερσόνησο των Μεθάνων.
Τότε, τα Μέθανα πέρασαν στην κυριαρχία της Αιγύπτου, όπου και παρέμειναν ως το 145 π.Χ.

Τη Βυζαντινή περίοδο, από το 330 έως το 1453, στα Μέθανα υπήρχαν δύο μεγάλοι οικισμοί. Ένας στην περιοχή της Παναγίτσας κι ένας στη περιοχή του Προφήτη Ηλία. Επίσης, τότε ιδρύθηκαν στα Μέθανα και αρκετές εκκλησίες.

Το 1870, ιδρύθηκε η Λουτρόπλη των Μεθάνων. Η αξιοποίηση των ιαματικών πηγών από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα σηματοδότησε μια νέα εποχή ακμής για την περιοχή.