Το Παναθηναϊκό Στάδιο ή καλλιμάρμαρο, είναι το στάδιο στο οποίο αναβίωσαν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, το1896. Η ιστορία του όμως ξεκινά από τα αρχαία χρόνια. Τότε ο χώρος του σημερινού σταδίου ήταν μια φυσική κοιλότητα του εδάφους ανάμεσα σε δυο υψώματα γύρω από τον ποταμό Ιλισό και τους λόφους Άγρα και Αρδηττό.
Το 330 – 329 π.Χ. ο Λυκούργος έκτισε το πρώτο Στάδιο, στη θέση αυτή με σκοπό να πραγματοποιούνται εκεί οι εορτές των Μεγάλων Παναθηναίων. Αργότερα ο αυτοκράτορας Αδριανός και συγκεκριμένα την περίοδο 140 – 144 μ.Χ. ανακαίνισε το Στάδιο, δίνοντάς του τη μορφή που είχε όταν ανακαλύφθηκε το 1870. Ήταν πεταλόσχημο, συνολικού μήκους στίβου 204,07μ. και πλάτους 33,35μ. Είχε χωρητικότητα 50 χιλιάδων θεατών. Το στάδιο είχε κτιστές κλίμακες ανάμεσα στις κερκίδες και στη σφενδόνη, ενώ στην πρόσοψη υπήρχε στοά με δωρικούς κίονες. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην είσοδό του κατέληγε η γέφυρα η Ιλισού.
Μετά την ανακάλυψή του το Στάδιο ξαναχτίστηκε από λευκό πεντελικό μάρμαρο. Διατήρησε το πεταλόσχημο σχήμα του, ενώ χάρη στο φημισμένο για την ποιότητά του μάρμαρο έγινε ιδιαίτερα εντυπωσιακό.
Η νεότερη αναμόρφωση του Σταδίου έγινε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον Γεώργιο Αβέρωφ για τους αγώνες της πρώτης Ολυμπιάδας, μετά την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 1896.