Επίδαυρος. Ένα όνομα με βαριά πολιτιστική κληρονομιά, ένας τόπος με μακραίωνη ιστορία και μοναδικές ομορφιές. Εδώ, τα πράσινο της δασωμένης γης και οι ευωδιές των οπωροφόρων περιβολιών, σμίγουν με τη ζαφειρένια θάλασσα και την αλμύρα του Αργολικού κόλπου. Δεν είναι τυχαίο οι Αρχαίοι Έλληνες επέλεξαν την Επιδαύρια γη για να ιδρύσουν το Ασκληπιείο, θεραπευτικό κέντρο της αρχαιότητας αφιερωμένο στο θεό Ασκληπιό, αλλά και το σημαντικότερο και ωραιότερο θέατρο στο οποίο δοξάστηκε το αρχαίο δράμα και εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας.
Σε αυτόν τον ονειρεμένο τόπο βρίσκεται ο Δήμος Επιδαύρου, στον οποίο ανήκουν διοικητικά η Παλιά και Νέα Επίδαυρος και οι γραφικοί οικισμοί Δήμαινα και Κολιάκι. Βρίσκεται στη ανατολική πλευρά του νομού Αργολίδος και σε απόσταση 40 χμ. από το Ναύπλιο. Εκτείνεται σε μια ιστορική περιοχή, συνδεδεμένη με σημαντικά γεγονότα που στιγμάτισαν την νεότερη ιστορία της Ελλάδας. Εδώ, στην Επίδαυρο, έγινε η σύσταση του πρώτου Ελληνικού κράτους και θεσπίστηκαν οι πρώτοι νόμοι της χώρας. Εδώ, το Δεκέμβριο του 1821, πραγματοποιήθηκε η πρώτη Εθνική Συνέλευση των Ελλήνων, κατά τη διάρκεια της οποίας ορίστηκε και το γαλανόλευκο ως το χρώμα της Ελληνικής σημαίας και συντάχθηκε το Σύνταγμα της Επιδαύρου, το οποίο υπήρξε ένα από τα πιο προοδευτικά της εποχής του.

Η Αρχαία Επίδαυρος, όπου βρίσκεται και η έδρα του δήμου, είναι ένα μικρό πανέμορφο ψαροχώρι, το οποίο είναι κτισμένο στην ίδια θέση με την αρχαία πόλη της Επιδαύρου, γνωστή από την αρχαιότητα για τον ανεπτυγμένο πολιτισμό της. Χαρακτηριστικό είναι το μικρό φυσικό λιμάνι της, πλάι στο οποίο υπάρχει μια χερσόνησος, το «Νησί», όπου βρίσκεται το μικρό αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, το ΄΄Κοχύλι του Σαρωνικού΄΄ όπως το αποκαλούν, που κι αυτό άρχισε να χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια για διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις οι οποίες πραγματοποιούνται – ως επί το πλείστον – τον Ιούλιο.
Στο παραδοσιακό χωριό της Αρχαίας Επιδαύρου ζούνε σήμερα περίπου 2.000 μόνιμοι κάτοικοι, ενώ την καλοκαιρινή περίοδο φτάνουν τις 10.000 χιλιάδες, καθώς το φεστιβάλ Επιδαύρου προσελκύει τους φιλότεχνους, ενώ η ομορφιά της φύσης τους και η γοητεία της περιοχής κερδίζει το θαυμασμό όλων των επισκεπτών.

Ο οικισμός της Νέας Επιδαύρου απέχει 8 χλμ. από αυτόν της Αρχαίας Επιδαύρου 8 χλμ. εδώ το τοπίο διαφέρει, καθώς το χωριό είναι κτισμένο σε βραχώδης πλαγιές, ενώ τα ερείπια του Ενετικού κάστρου θυμίζουν πτυχές του παρελθόντος.
Κατά την περιήγησή σας στην περιοχή θα δείτε το φαράγγι του Βόθυλα, ένα από τα ωραιότερα φαράγγια της Ελλάδας. Στην απέναντι πλαγιά αναπτύσσεται το πανέμορφο πευκοδάσος του όρους Άκρως. Το χωριό απλώνεται μέχρι τη θάλασσα, όπου δύο φυσικοί κόλποι δημιουργούν μια υπέροχη θαλασσινή εικόνα βγαλμένη θαρρείς από πίνακα ζωγραφικής.

Ένα από τα νεότερα χωριά που ιδρύθηκαν στην περιοχή είναι η Δήμαινα. Βρίσκεται σε μια εύφορη πεδιάδα, κατάφυτη από ροδακινιές, βερικοκιές, αχλαδιές, πορτοκαλιές και ελιές, που γεμίζουν τον τόπο χρώματα και αρώματα μεθυστικά. Η ξεχωριστή ομορφιά της ευρύτερης περιοχής, η ευφορία του εδάφους και η αγάπη των κατοίκων για τον τόπο τους, έχουν προσελκύσει πολλούς νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της γης. Στα περιβόλια της Δήμαινας και στα θερμοκήπια παράγονται οπωροκηπευτικά προϊόντα. Από την άλλη πλευρά της Αρχαίας Επιδαύρου εκτείνεται το Κολιάκι, ένας ακόμη παραδοσιακός οικισμός. Χαρακτηρίζεται από την εκπληκτική του θέα ,ενώ το χωριό είναι γνωστό και ως στέκι καλοφαγάδων. Στις ταβέρνες της περιοχής θα γευθείτε μοναδικές συνταγές της πελοποννησιακής κουζίνας μαγειρεμένες όλες με αγνά ντόπια υλικά. Αξίζει να αγοράσετε χειροποίητες χυλοπίτες και φρέσκο χωριάτικο ψωμί από το φούρνο του χωριού.
Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται και το μικρό χωριό Τραχειά, το οποίο παράγει γαλακτοκομικά προϊόντα. Στις καταπράσινες πλαγιές των βουνών θα έχετε την ευκαιρία να δείτε κοπάδια από ελεύθερα αιγοπρόβατα να βόσκουν. Μια εικόνα δεν θυμίζει σε τίποτα την καθημερινότητα της ζωή στην πόλη.

Τέλος κατά την περιήγησή σας στον δήμο Επιδαύρου θα διαπιστώσετε την ύπαρξη πολλών εκκλησιών και μοναστηριών. Οι περισσότεροι ναοί παρουσιάζουν ιστορικό ενδιαφέρον και φέρουν πάνω τους τα σημάδια του χρόνου, που φανερώνουν το ρόλο τους στην περίοδο της Τουρκοκρατίας αλλά και στον αγώνα της απελευθέρωσης.
Αξίζει να επισκεφθείτε: τη Μονή Αγνούντος, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα και απέχει 2 χμ. από τον οικισμό της Νέας Επιδαύρου. Έχει φρουριακό σχήμα με δυο πυργίσκους, πολεμίστρες, οπλοστάσια και υψηλό περίβολο. Η αρχιτεκτονική της είναι όμοια με αυτή της Αγίας Σοφίας. Ο ναός της είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και οι τοίχοι του είναι καλυμμένοι με μοναδικές αγιογραφίες. Την μονή Καλαμίου που είναι κτισμένη σε ύψωμα και διαθέτει εκπληκτική θέα. Βρίσκεται σε απόσταση 22 χμ. από την Αρχαία Επίδαυρο. Την μονή των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, που ιδρύθηκε στα μέσα του 15ου αιώνα και προσέφερε πολλά στο Εθνικό – απελευθερωτικό αγώνα.