Το Ζαγόρι είναι ένας τόπος μοναδικός, ένα βασίλειο της πέτρας που σμιλεύτηκε στο χρόνο από τη φύση και τον άνθρωπο. Ένα ενιαίο σύνολο 46 χωριών στα ΒΔ των Ιωαννίνων, αποτελεί μία ιδιόμορφη γεωγραφική και πολιτισμική ενότητα, που μαγεύει με το φυσικό κάλλος του τοπίου, αλλά και τη μοναδική αρχιτεκτονική του. Βαθιές χαράδρες και πέτρινες σκάλες, ασίγαστα ποτάμια και περίτεχνα τοξωτά γεφύρια, τεράστιοι θεϊκοί βράχοι και πέτρινοι οικισμοί: Φύση και άνθρωπος σε απόλυτη ταύτιση.

Όλη η περιοχή προστατεύεται από τον έξω κόσμο με ψηλά βουνά. Κορφές αγέρωχες και χιονισμένες, λουσμένες στο λευκό φως του χειμώνα ή το γαλάζιο της άνοιξης, αιωνόβια δάση κωνοφόρων, φθινοπωρινά δάση οξιάς στα χρώματα τη δύσης, καταπράσινα λιβάδια, αλπικές λίμνες, ρέματα και πηγές, συνθέτουν ένα από τα λιγοστά εναπομείναντα καταφύγια της άγριας ζωής στην Ευρώπη, με μεγάλη ποικιλία και εναλλαγή οικοσυστημάτων. Η φημισμένη χαράδρα του Βίκου είναι ένα ζωντανό μουσείο φυσικής ιστορίας.

Προκαλεί δέος με το μεγάλο βάθος της, τις κάθετες πλαγιές της και το βιολογικό της πλούτο. Η χλωριδική της αξία είναι τεράστια και περιλαμβάνει περισσότερα από 1700 είδη, ανάμεσά τους και μερικά μοναδικά στον κόσμο, ενώ εξίσου πλούσια είναι και η πανίδα της, αφού σ΄ αυτήν ζουν σχεδόν όλα τα σπάνια είδη θηλαστικών, πτηνών και ερπετών του ορεινού χώρου.

Κάτω απ΄ τις πέτρινες στέγες των βουνών, χτίστηκαν οι πέτρινες στέγες των ανθρώπων. Τα χωριά του Ζαγορίου έχουν καρδιές που χτυπούν στο ρυθμό μιας άλλης εποχής. Πετρόχτιστοι οικισμοί, με αρχοντικά σπίτια και φιδίσια καλντερίμια, απέριττοι και περίκαλλοι ναοί και μοναστήρια, τόποι συνάντησης Θεού και ανθρώπου, πέτρινα γεφύρια, νερόμυλοι και βρύσες, δημιουργούν ένα εκπληκτικό αρχιτεκτονικό σύνολο τόσο εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον που μοιάζει αναπόσπαστο κομμάτι του.

Σε ολόκληρο το δομημένο χώρο του Ζαγορίου αντικατοπτρίζεται μέχρι σήμερα η κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη αλλοτινών εποχών. Η περιοχή προσφέρεται για δραστηριότητες, όπως ορειβασία, αναρρίχηση, καγιάκ ή ράφτιγκ, ιππασία, αιωροπτερισμό και ορεινή ποδηλασία. Με το τέλος της περιπέτειας κάθε μέρος, ο επισκέπτης μπορεί να επιτρέψει στους άνετους παραδοσιακούς ξενώνες τα γραφικά χωριά για ένα πλούσιο δείπνο, αποτελούμενο από εδέσματα της τοπικής γαστρονομίας, με κύριο χαρακτηριστικό τις πασίγνωστες ζαγορίτικες πίτες κι ένα καλό ύπνο.