Η Ελβετία με τις άλπεις και τα ποτάμια της έχει να επιδείξει ομορφιές απείρου κάλλους που κερδίζουν το θαυμασμό κάθε ταξιδιώτη. Είναι μια πανέμορφη χώρα με μεγάλες πόλεις που διακρίνονται για την ιστορία τους, τις ομορφιές τους και την ανεπτυγμένη οικονομία τους. Προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο καθώς προσφέρει σε καθένα πληθώρα επιλογών δραστηριοτήτων.

Η Ελβετία είναι χώρα της δυτικής Ευρώπης και το επίσημο όνομά της είναι Ελβετική Συνομοσπονδία.
Συνορεύει δυτικά με τη Γάλλια, νότια και νοτιοανατολικά με την Ιταλία, βόρεια και βορειοανατολικά με τη Γερμανία και ανατολικά με την Αυστρία και το Λιχτενστάιν. Είναι μία μικρή χώρα, με έκταση 41.285 τ.χλμ. που όμως έχει υψηλό βιοτικό επίπεδο και ιδιαίτερα ανεπτυγμένο τουρισμό.
Πρωτεύουσα της Eλβετίας είναι η Βέρνη ενώ μεγαλύτερη πόλη η Ζυρίχη. Επίσης, σημαντικές πόλεις είναι η Γενεύη και η Λωζάνη.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το έδαφος της Ελβετίας κατακλύζεται από πάρα αναρίθμητες λίμνες οι οποίες καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 1.343 τετρ. χλμ. Οι κυριότερες απ' αυτές είναι: της Γενεύης ή αλλιώς Λεμάν, που βρίσκεται στα σύνορα με τη Γαλλία, η λίμνη Ματζόρε στα σύνορα με την Ιταλία, η λίμνη της Κωνστάντζας στα σύνορα με τη Γερμανία, η λίμνη της Ζυρίχης, η λίμνη του Λουγκάνο, η Τουν, η Βιεν, η Μορά κ.ά.
Οι περισσότερες απ' τις λίμνες αυτές είναι και φημισμένα τουριστικά κέντρα, γιατί παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον εξαιτίας της φυσικής τους γραφικότητας.

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η Ελβετική Συνομοσπονδία ιδρύθηκε αρχικά το 1291, όταν τρία καντόνια (του Uri, του Schwyz και του Unterwalden) συμφώνησαν σε μια αμυντική συμμαχία. Κατά τους επόμενους αιώνες, η Ελβετία επεκτεινόταν σταθερά, καθώς άλλα καντόνια, πόλεις και χωριά προσχωρούσαν στη συμμαχία. Το 1789, με την εισβολή της Γαλλίας, μετεξελίχθηκε σε ενωμένη Ελβετική Δημοκρατία. Το 1815, τα σύνορα της Συνομοσπονδίας οριστικοποιήθηκαν στο Συνέδριο της Βιέννης και έκτοτε, η πολιτική της Ελβετίας για μόνιμη ένοπλη ουδετερότητα, αναγνωρίστηκε διεθνώς. Μετά από ένα σύντομο εμφύλιο το 1848, υιοθετήθηκε νέο Σύνταγμα και η χώρα αποτέλεσε πλέον ομοσπονδιακό κράτος, μολονότι εξακολούθησε να αποκαλείται Ελβετική Συνομοσπονδία.
Τα καντόνια διατήρησαν την ευρεία αυτονομία τους. Το 1874 και το 1891, το Σύνταγμα υπέστη σημαντικές αλλαγές, καθώς ενισχύθηκαν οι ομοσπονδιακοί θεσμοί και τα άμεσα δημοκρατικά δικαιώματα.
Κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, η Ελβετία ήταν ήδη μια από τις πιο βιομηχανοποιημένες χώρες της Ευρώπης. Παρέμεινε ουδέτερη κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων, γεγονός που ευνόησε την οικονομική της σταθερότητα.

Στον τομέα του πολιτισμού η Ελβετία γέννησε σπουδαίους πνευματικούς ανθρώπους, επιστήμονες και καλλιτέχνες. Ήδη τον 17ο αιώνα υπήρξε σπουδαίο πνευματικό κέντρο, αν και η έλλειψη εθνικής γλώσσας ταύτισε ιστορικά την ελβετική φιλολογία και σκέψη με τη γερμανική και τη γαλλική.
Η Ελβετία είναι η πατρίδα του φιλόσοφου και κοινωνιολόγου Ζαν Ζακ Ρουσσώ, του οικονομολόγου και κοινωνιολόγου Παρέτο, του ποιητή Βριντέλ.
O Έρμαν ‘Εσσε και ο Κάρλ Σπίττελερ τιμήθηκαν με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.